Πόσες ίστορίες δεν ακούσαν ετούτα τα σκαλλιά του σχολείου μας.
 
Μα και τα άλλα της πίσω πλευράς πίσω από την Καντίνα.
 
Εδώ πρωτοσυναντήσαμε από κοντά ο Ταλιάνος ο Νίκος ο Πανίκος και ο Ιωάννης της περιοχής Χαράκη την πρόεδρό του Σχολείου δίδα Λήδα Μαλά η οποία μεγαλόκαρδή και έχουσα κενήν
εσυντήχαννεν αγαπητικώς και με ευχαρή νουθεσίαν μας εχάρησεν τον κόσμόν όλον.
 
"Κοτζιά Πρόεδρος εκαταδέχτειν τα λαϊκά πρωτεούθκια της Α4".
 
Και όλα ετούτα μες τη χαρά και στο γέλλιον.
 
Εις τοτέλος έγραψεν και ευγενήν αφιέρωσην εις το βιβλίον Ιστορίας του λίαν αγαπητού Αντρέα Ταλλιάνου του φίλου μας του σπάνιου του καταδεκτικού.

Τζιαι βεβαίως τα σκαλοπάτιά ήτο άνευ εισητηρίου.  
Μούχτιν χαρά τζιαι επικοινωνία.
 
Ευχαριστώ Τον Θεόν που μας εχάρισεν τόσες χρυσες στιγμές.
Δοξάζω Τον που μου χάρισεν έτσι φίλους θησαυρούς.
 
Είπα να αλλάξω ρόταν.
Να γράψω αράδες ευχαριστιακές. .....
 
"Άτε ταράσσετε έπαιξεν το κουδούνιν.  Να μπούμεν για την τέταρτήν περιοδόν.  Έχουμεν με την Κυρίαν Φιλίππου.  Πριν να εισπράξουμέν την απουσίαν..."