Τα σειμωνιάτικα...
Πρωτοβρόχια στη Λέμέσο και θυμήθηκά πως ετακτοποιούντο τα ζητήματα ένδυσης μετά τα Πρωτοβρόχιά από τότε που έχω αναμνήσεις ήτοι από το έτος 1969 και εντέθεν.
Από το 1970 έχω αναμνήσεις και εικόνες από τον μώλο και τη γειτονιά. Άμαν έβρεσιέν Σεπτέμβρην ή Οκτώβρην τα σπίθκιά μας ήταν προετοιμασμένα διότι είχεν προηγηθεί η προεργασία που τις μανάδες μας.
Εφκαίναν δηλαδή τα σειμωνιάτικά έξω τζιαι σιγά σιγά αναλόγως του τζιαιρού εφυλάγοντο τα καλοτζιαιρινά.
Γενικά που την Α τάξη είχαμεν που κανέναν καλόν ή μέτριον τρικόν ή καμμιά ζακέτταν. Τα τρικά μας εν ήταν κατ' ανάγκήν γορασιμιά. Μάλλον οι πλείστοι και οι πλείστες στην τάξην εφορούσαν κανέναν προσφερθέν από συγγενικόν πρόσωπόν ή αδερφόν και αδερφήν.
Υπήρχε και η πιθανότητά οι σμίλες πλεξίματος της γιαγιάς της μάνας ή καμμιάς μερακλίνας θείας ή νούννας να σου εδώριζαν την χαράν ενός νέου πλεκτού αφού επέρνας την πολυάριθμήν και ακραία στη συχνότητα δοκιμασίαν του άξαμου για να φκεί καλόν πάνω σου.
Τούτον καποτε εσήμαινεν πως την ώραν που οι άλλοι επαίζαν μάππα επρεπεν να είσαι προσοχήν μες τον ηλιακόν για να σου τερκάσούν το πλεκτόν πάνω σου πριν ενώσουν την εμπρόσθια μάλλενη πλευρά με το πλεκτόν της ράσιης ενώ το έκτακτον συνέδριον του καφε του δειλινού θα εξεφραζεν γνώμες.
Το ματς επροχώραν το τρικόν και τα σημαθκιάσματα επαιζαν στις καθυστερήσεις τζιαι ο σέντερ μπακ ήταν να κρεπάρει... "Κάτσε καλά στάθου ίσια να φκει το τρικόν καλόν πάνω σου". "Ήντα κοπελλούθκια μάνα μου ο νους τους εν παστην μάππαν". "Εν χρυσοσιέρα η μάμα σου". "Ήντα ωραίον τρικόν! Να μου πεις το σχέδιόν!"...
Άμαν έχαννές τα ντέρπυ υπήρχεν πιθανότητα να ξηάσεις το μπλε τρικον σου...
Για το σακκούιν σου αν είσιες θα συγγράψουμεν άλλην πραγματείαν όπως και για το μεσανατολικόν πρόβλημαν που προέκυπτεν αν έχαννες το τρικόν σου ή αν το εξήαννες μες την τάξην. "Είπαμεν σσιλλιές φορές να φυλάετε τα πράματα σας... Που εν ο νους σας!"...
