Οι κασεττίνες μας
Ήταν κάτι κασεττίνες που είχαν στο πλάιν φερμουαρ, το οποίον είχες αυστηρες οδηγίες. Έμπα τζιαι αννοίεις τζιαι κλείεις τες συνέχεια τζιαι γινεί καμμιά ζημιά τζιαι δεν αντέξουν έξι συναπτά έτη!
Πόξω η Κύπρος, μεγάλη, μες σε μπλέ πέλαγος, συνήθως χωρίς γραμμήν κατάπαυσής πυρός, με την Τζερύνεια της, τον Δαυλόν της, την Καρπασίαν της, τον Απόστολόν Αντρέαν της. Μια Κύπρος ολόκληρη, μετά της Αμμοχώστου, παρά το πέλαγος της Κιλικίας...
Άννοιες το φερμουάρ τζιαι ω του θαύματος...! Θυσαυρός χρωμάτων μολύφκια που τα καλά ξύστραν πλαστικήν την λιόστραν την επίσημήν ριγούαν μοιρογνωμόνιον τριγωνούθκια...
Την πρώτην φοράν που μας εδωρίσαν που μιαν λαλεί μου ένας συμμαθητής μου "Ειμαστεν με τον βασιλιάν γενιά...!"
Τότες την Κύπρον αγαπούσαν την τζι οι κασεττπινες...