Για το συσχηματισμό τις φτωχογειτονιές και μια νέα αρχή (Μέρος Ε)

Ιούνιος 2017
 

Πως φτάσαμε μέχρι εδώ.   

Δεν το κρύβουμε.

Κουραστήκαμε χρόνια τώρα η παιδεία και η Εκπάιδευση η κοινωνική κρίση να είναι ζητήμα δημοσιότητας επιφανειακής. Να μπλέκει στα δίκρανα σκοπιμοτήτων άσχετων με την πρόοδο και την επιβίωση των παιδιών μας.
 
Κουραστήκαμε καιρό τώρα μετά την Οικονομική κρίση ολόκληρή η θεσμική λα ική εκπροσώπηση να μην αναζητά λύσεις πρακτικές, βιώσιμες να μην ελέγχει όσα μας έχουν επιβληθεί.
 
Η αποτυχία των εκπροσώπων έχει καταδειχθεί με την ανακάλυψη από πολίτη κλοπής πέραν των εκατόν εκατομμυρίων από τον Κυπριακό λαό δια λογιστικής πρακτικής ακολουθουμένης πολυετώς.

Δεν θα συνεχίσω γιατι ζητούμενο είναι να γίνει μια νέα αρχή.  Πως όμως όταν δεν ακούει σχεδόν κανείς;  Δεκάδες φωνές προειδοποιούσαν...
 
Ακούστε επιτέλους.  Αξιολογήστε την κοινωνική και εκπαιδευτική πραγματικότητα σε όλη την Κύπρο.  Κύπρος δεν είναι μόνον η Λευκωσία.  Δώστε χρόνο σε διάλογο κατα τόπους κατα χωριά κωμοπόλεις.
 
Αν αυτό γινόταν με Ιεράρχηση απο τις μέρες της Κρίσης το Υπουργείο και το κράτος δεν θα πορευόταν όπως πορεύτηκε.  Ούτε θα υιοθετούσε διάφορα προς εντυπωσιασμόν.
 
Εδώ που φτάσαμε έχουμε ανάγκη ένα ηγέτη πνευματικό να ορθώσει λόγον αληθείας και να ορθώσει ανάστημα κοινωνικής και πνευματικής αντίστασης.  Έναν λόγον θεσμικόν και αυστηρά σύννομο και εντος διαδικάσιών που ορίζει το Σύνταγμα οι νόμοι και οι κανονισμοι.

Κατι τέτοιο όμως θα ξεβολέψει πολλούς πολλές ελίτ θα δυσκολέψει και μέλη συλλογικών οργανώσεων, ηγεσίες και ευνοούμενες μειονότητες.

Το πρόβλημα όμως ήταν και είναι η ασθένειά του συσχηματισμού.  Όταν απο δεκαετία και πλέον αλλός λίγο άλλος πολύ επνιγε τις φωνές αντίστασης για να μην μπαίνει σε μπελάδες και έγνοιες ήταν αναμενόμενο να φτάσουμε μέχρι εδώ.

Ύστερα οι φτωχογειτονιές δεν ήταν στο επίκεντρο...

Ξέρω η γραφή είναι ημιτελής.  Συνολικά τα αναλύσαμε εκατοντάδες φορές.  Δεν κατάφεραμε να σας πείσουμε αρκετους.

Είναι και το πρόβλημα της συμπαθειάς, άντιπαθειας κυβερνήσεων και κομμάτων φανερή ή παραλλαγμένη που χρόνια τώρα δυσκολεύει την ανάπτυξη διαλόγου και δημιουργικής κριτικής. στην ώρα του πριν τις καταστροφές.
 
Από το 2005 είχε φανεί μια συνεχής συνταξη πολυσέλιδων κειμένων από το Υπουργείο Παιδείας και άλλους φορείς που εξέφραζαν κάποιες μικρές ομάδες ανθρώπων που είχαν μεγάλη απόσταση από τα αλήθινά προβλήματα των παιδιών, της κοινωνίας και της παιδείας.  Μια ακραία έλλειψη ανάγνωσης της κυπριακης κοινωνικής πραγματικότητάς κατα παντού της νήσου.

Ταυτόχρονά από το Καλοκαίρι του 2006 δυνάμωνε μια νοοτροπία στην κοινωνία και την παιδεία ανάπτυξης συσχηματισμού και άλλων ατζέντων.  Πρώτο μέλημα να μην λειτουργεί θεσμικός διάλογος.  για να φτάσουμε σε εκείνο το ανεκδιήγητο όλα εντος του διαλόγου Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης που μόνον ολίγοι δεν το δεχτήκαμε ποτέ.  Να χαθούν οι θεσμοί και να μπούμε σε νεόκοπες σαθρές προσεγγίσεις μακρυά από τα εργασιακά θέσμια...
 
Τα ίδια και στα θέματα της εργατιάς, των υπαλλήλων, για να φτάσουμε στη φτωχοποίηση. 

Τα ίδια και στα συνεργατιστικά θέματα στην κοινώνική πολιτική στα θέματα ευημερίας και κινδυνευόντων παιδιών...

Το ένα έφερε το άλλο και οδηγηθήκαμε σε καταρρεύσεις μιας ολάκερης κοινωνίας...

Τώρα δεν μπορούμε να περπατούμε στην ίδια ρότα.

Οι ελιτ της κοινωνίας όμως δεν θέλουν να καταλάβουν.  Πως να καταλάβουν όταν τις φτωχογειτονιές τις ξέρουν μόνον από τους εκλογικούς καταλόγους.  Αν τις ξέρουν.

Για τις φτωχογειτονιές της Λεμεσού (Μέρος Δ)
 
Παλαιόν προεκλογικόν

Δεκέμβριος 2016

 

Υπάρχει μια Λεμεσός που δεν έχει σχέση με μας των γειτονιών.

Δεν είμαι σίγουρός αν κάποιος τις εκπροσωπει τις φτωχογειτονιές της αυτή τη στιγμή.


Ειλικρινά καλά καλά δεν είμαστε σίγουροί αν οι κομματικοί ηγέτες και οι ακολούθοι τους έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει.

Είναι και ο τρόπος ζωής της ελίτ των καναλιών, των δεξιώσεων, των κομματικών αντεγκλείσεων που σου θολώνει το μυαλό.

Ξεχνάς από που ξεκίνησες ποιες οι αφετηρίες σου.

Καποιά στιγμή απορείς γιατί τόσοι πολλοί σίγουροι δεν ήρθάν καν στις βουλευτικές.  Δεν σου ανοίγουν καν την πόρτα αν δε σε στολίσουν γιατί έχουν ακόμα ευγένειά και αρχοντιά.  Δεν σε αναγνωρίζουν ή μάλλον κατάλαβαν πως τους απέμεινέ μονάχα ο Θεός και η ενορία της γειτονιάς.
 
 Έχουμεν ένα παιδάκι δικόν μας να το βάλουμεν...
Λες και τα παιδιά των υπολοίπων είναι για τις αγγαρείες μόνον...

Χρόνια τώρα σκέφτομαι μας γυρεύουν μόνον όταν θέλουν να καπηλευτούν τους κόπους και τους μόχθους μας την αρετή των προγόνων μας.  Οι πλείστοι επαναλαμβανουν στερεότυπά.  Η άγνοιά τους κάποτε σε πανικοβάλλει...

Η Λεμεσός τους δεν έχει σχέση με τη Λεμεσό που αγαπάς.

Για τα παιθκιά που ακόμα παρπατούν ανευ μέσου χωρίς το "να σαστεί ο δικός μας"
 

Ιανουάριος 2017

 

Επήεν στρατόν.

Το κόμμαν εκανόνισεν να πάει δόκιμος.

Εφκαιννεν μεσομέριν τζιαι εγύριζεν τις δισκοθήκες.

Ο άλλος εφουμίζετούν σε μιαν Ακαδημίαν Ποδοσφαίρου σύγκοντα της Λεμεσού πως ούτε την τελευταίαν νύχταν εν εδέχτειν να μείνει μέσα ο μάγκας.  Για σκοπκιάν ούτε κουβένταν.

Ύστερα ήρταν τα κομμίσια που λάλεν τζι ο γιατρός.  Τα ακριβά αυτοκινητούθκια...

Τωρα κραούν τα κκαφούθκια τζιαι παίζουν κόμα τους πολλά ωραίους.  Φορούν παπούτσια θκιακόσια ευρώ το ζευκάριν Κάποτε αγορεύουν τζιολάς.

Να βοηθήσουμεν τις φτωχογειτονιές.  Ηνταμπουνα καμουμέν δηλαδή;  Να φτηνήσουμεν το νερόν;  Όξα να τους κόψουμέν που τα ποσκούπιδα;

Επήεν στρατόν εκράτεν τα μουττάλλια.  
Κοσιέξι μήνες στα φυλάκια.  
Θωρούν τον που ρέσσει.  Μα έμεινέν ταξιτζής τούτος ρε;  
Έσιει περβολούιν στο χωρκόν του.  
Ψαρεύκει κόμα.  
Φορεί κόμα άρβυλά αμαν κάμνει δουλλειές μες τα χωράφκια.
Άκου τραούδιν που ακούει "Όλα είναι ένα ψέμα μια ανάσα μια ζωή..."  Μα κόμα ακούει Καζαντζίδην ρε;

Για τις φτωχογειτονιές (Μέρος Γ)
 
Παλαιόν εκλογικόν

Πως περάσαμεν τους πολλά δύσκολους τζιαιρούς...
 

ΚΑΙ ΑΥΡΙΟ ΟΙ ΦΤΩΧΟΓΕΙΤΟΝΙΕΣ

ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΞΑΝΑ ΜΟΝΟΙ
ΜΕ ΣΥΜΜΆΧΌΥΣ ΛΙΓΟΣΤΟΥΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΤΑΠΕΙΝΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ
ΘΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΤΙΣ ΤΑΞΕΙΣ
ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΕΙ ΚΑΙ Η ΓΕΙΤΟΝΙΑ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥΣ
ΚΥΝΗΓΟΥΣ ΨΗΦΩΝ
ΘΑ ΜΑΣ ΘΥΜΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΥΡΙΕ;
ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ
ΤΑ ΠΑΡΑΒΑΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΜΟΝΟΝ.
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΧΑΣΕ.
ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΟΙ ΕΥΠΟΡΟΙ.
ΟΙ ΠΛΕΙΣΤΟΙ ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,
ΑΛΛΟΥΣ ΚΟΣΜΟΥΣ,ΑΛΛΑ ΠΛΑΝΑ...

Για τις φτωχογειτονιές (Μέρος Β)

Παράκαιρον και επίκαιρον...

Δεκέμβριος 2016
 

Απόψε στις φτωχογειτονιές της Λεμεσού κάποια σχολεία γιόρτασαν ομορφα τα Χριστούγεννα.

Θα μπορούσα να έγραφα πολλά για τα πεπραγμένα και την απουσία πολλών φωτεινών σωτήρων από αυτές τις γειτονιές.

Ετούτες οι γειτονιές άντεξαν.  Τα παιδιά και οι χειμαζώμενες τους οικογένειες.  Άντεξαν με αγώνες και δυσκολίες, με τις θυσίες αφανών ηρώων.  Με την μάχη των φωτεινών ανθρώπων των ενοριών της Ορθοδοξης μας Εκκλησίας.  Με την έγνοια ηρωικών δσσκάλων και ευαισθητων γονέων...

Για τις φτωχογειτονιές (Μέρος Α)

Σε μια τέτοια εποχή δυσκολιών ο αγροτικός αθλητισμός και ο θεσμικός και μαζικός αθλητισμός στις φτωχογειτονιές αποτελεί
άμεση ανάγκη και προτεραιότητα. 

Για να αναπνεύσει αέρα καθαρό η νέα γενιά...

https://www.youtube.com/watch?v=nMvN9ragB3E&feature=share

Μάριος Τόκας

Από τους ποιήτες που αγάπησα.  Ο βίος του έμπλεος αναζήτησης και καλλιέργειάς.

Είναι ανάγκη συνόλικά να τον γνωρίσουμε.  Έχει πολλά να μας πει.

Αναζητούσε την όντως ζωή γι αυτό και αποφεύγουν πολλοί την μελέτη του βίου του.  Μας ελέγχει όλους.  Του χρωστούμε μια συνολική έρευνα της ζωής και του έργου του.

Δρόσος βραδυνή και ταξιδεύω στην ύπαιθρο του 1973...

Τα νυχτερινά τραπέζια στις αυλάες για όσους εθερίζαν ή αλονέφκαν στον παππού την γιαγιά τους θείους τις θείες.  Έτσι ο κάματος της ημέρας επαρηγορείτο με την ομοτράπεζη συνάντηση τις γεύσεις της Λαόνας του Ακάμα της Δρούσιας και την παγωμένη μπύρα ΚΕΟ.

Στο τραπέζι τα ψητά οι πατάτες οι σαλάτες με τα πομηλόρκα τα κρομμύθκια μας.  Τα αυκά τα τηάνητα με το λάδιν το καλόν.  Το καππάριν το κουτρούβίν τζιαι το κίρταμα.
 
Ο λόγος να αρτίζει το δείπνο μαζί με το άλας του Ακάμα το συνάμενον με επιμέλεια.

Να μιλούν οι γηραιότεροι πρώτα λόγον γλυτζήν έμπλεον αναμνήσεων.
 
Καθώς η ώρα περνούσε να εμφανίζονται από τα τζιαλλάρκα κάτι χωσμένα για ιδιαίτερον μεζεν.  Τούτα τα φυλάμενα ήταν μια προσθετη παρηγορία.  Μια γεύση απρόσμενη έναν κομμάτιν λουκάνικόν λλία παστά κομμένη τσαμαρέλλα.  Λλίον χαλλούμιν οφτόν ή τηανητόν.

Στο τέλος προτού αναχωρήσουν για την νυχτερινήν ξεκούρασην εισέβαλλαν στο τραπέζιν τα φρούτα.  Καμμια παττίχα που την Αθκιάν, κανέναν πεπονούιν που τα ποστάννια, λλίον σταφύλιν πρόμον...

Ήταν κόπος το θέρος το αλώνεμα μα ταν τζιαι το φαίν μια γιορτή τις νύχτες τες όμορφες τ΄Αούστου στα σπίθκια πρν τα Αππιούρκα τζι ο ουρανος να σιερετά με τα άστρα του παναήριν τζιαι χορός τρικούβερτος.
 
Υ.Γ. Αφιέρωμένον στον χωρκανον μου Φίλιππον Κίτσιον με την καρκιάν την γρουσήν τζιαι στον θείον μου Αντρέαν Παπαιωάννου που μας σιερετά με αγάπην που τον μακρινόν Καναδάν.

Για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη

Ως ουτιδανός του μαθητής
εγγράμματος ολίγον.
Ουχί βεβαίως ωσαν τον διδάσκαλόν μου
τον άρτιον γλωσσικώς
γίγανταν της ελληνίδος γλώσσης
άριστον λογογράφον
εν Αθήναις και αλλαχού
παραδείσιον εις την συνάφειάν
των όντως φίλών
κάθώς ο Μιλτιάδης διασώζει.
Έλα μιαν νύχταν ξήγα μου
το μυστικόν της αντοχής
πότε νηστικός πότε χορτάτος
Αλεξαδρε Παπαδιαμάντη
μάστρε τζιαι καμάριν μου...

Οι γεύσεις του καλοκαιρινού εξήντα και εβδομήντα

Το τζιέλλυ και οι κρέμες και το μαχαλεπί και βεβαίως το παγωμένον καλά ριζόγαλον με μπόλικήν κανέλλαν εδροσιζαν τα καλοκαίρια των χωρίων και των πόλεων.

Το τζιέλλυ κεράσι μέσα στις γυάλλενες κουππύδες μαζίν με κομπόστον κεράσιν στον
κόκκινον μικρόν ωκεανον είχεν φανατικούς οπαδούς.

Το κοπμπόστον ροδάκινον πλούμιζεν συχνά το πράσινον ή το κίτρινον τζιέλλυ με μέγιστην επιτυχίαν εις τες οικίες και τα μερακλητικα καφενεία και τα μπουφέ των συλλόγων.

Η επανάστασις όμως προέκυψεν όταν η πεφωτισμένη εκείνη οικοκυρα επιθεσε πάνω από την άσπρην κρεμούαν μιάν μέτριαν στρώσην κόκκινου τζελλιου.  Εξ ου και η κλασσική παραγγελία.  Θκυο κρεμούες με τζιελούιν τζιαι τα νερά τους περιποιημένα.

Εις τον Αήν Γιάννην και στου Χαράκη ιδιαίτερα εσερβίρετο στις βεράντες και το μωσαικον.  Τέσσερα είδη τζέλλυ καλοπαγωμένα μίαν ημέραν εκόβοντο εις μικρους κύβους ανεμιγνύοντο εντός μιας λευκομπες κρέμας εις μιαν φόρμαν και κλειστα επαγωναν 24 ώρες . Το αποτέλεσμάν ήτο επαναστατικόν κατά του καυσωνος και του κάματου της ημέρας.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος 

Ο Άγιος που αγάπησα πολύ από την πρώτη και δευτέρα Δημοτικού.  Από τότε που μας τον ιστόρησε γλαφυρά η Κυρία Αγνή η χρυσαφένια μας δασκάλα στο Ζ Δημοτικό.

Μορφή προφητική ταπεινή και ρωμαλέα μαζί.  Αντιστασιακή και απροσκύνητη.  Αγαπήθηκε από τον λαό.  Διωκτηκε και μαρτύρησε από την αυθαιρετούσα εξουσία.  Αγάπησε ο Άγιος τον Χριστό μας και αξιώθηκε να τον βαφτίσει.

Η μνήμη του μαρτυρίου του υπομνηματίζει την βάσανον όσων ομιλούν έστω και ταπεινά για την ακραιά εκτρεπόμενη εξουσία και όσους την ασκουν φιλήδονα και άμέτρως απάνθρωπα.

Η κεφαλή του επί πίνακι, το μαρτύριον του δόξα της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας που αψηφά τις εξουσίες και τους ισχυρούς του κόσμου ετούτου του φθαρτού και πλανόμενου στις οδους της αδικίας.
 

Τον αγάπησεν ο λαός μας
Τον αγάπησαν οι ποιητές μας
Ξέχωρά ο Παντελης Μηχανικός που γυρευε την αντρεία φωνή του

Τον αγάπησαν στους τόπους μας στη Δρούσια στη Λαόνα

Τόσοι Γιαννήες μες το χωρκόν.  Είχαμεν του τιμήν μεάλην
Ερέξαμεν που τον Άην Γιάννην ελάλεν η γιαγιά μου
Είχαμεν τζιαι έχουμεν του ωραίαν εικόναν στην Εκκλησιαν μας τουΆη Πιφάνη
 

 Ο Άης Γιάννης βοήθεια μας στους καιρούς μας τους πεφορτισμένους