Για τις φτωχογειτονιές της Λεμεσού (Μέρος Δ)
 
Παλαιόν προεκλογικόν

Δεκέμβριος 2016
 
Υπάρχει μια Λεμεσός που δεν έχει σχέση με μας των γειτονιών.
Δεν είμαι σίγουρός αν κάποιος τις εκπροσωπει τις φτωχογειτονιές της αυτή τη στιγμή.


Ειλικρινά καλά καλά δεν είμαστε σίγουροί αν οι κομματικοί ηγέτες και οι ακολούθοι τους έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει.

Είναι και ο τρόπος ζωής της ελίτ των καναλιών, των δεξιώσεων, των κομματικών αντεγκλείσεων που σου θολώνει το μυαλό.

Ξεχνάς από που ξεκίνησες ποιες οι αφετηρίες σου.

Καποιά στιγμή απορείς γιατί τόσοι πολλοί σίγουροι δεν ήρθάν καν στις βουλευτικές.  Δεν σου ανοίγουν καν την πόρτα αν δε σε στολίσουν γιατί έχουν ακόμα ευγένειά και αρχοντιά.  Δεν σε αναγνωρίζουν ή μάλλον κατάλαβαν πως τους απέμεινέ μονάχα ο Θεός και η ενορία της γειτονιάς.
 
 Έχουμεν ένα παιδάκι δικόν μας να το βάλουμεν...
Λες και τα παιδιά των υπολοίπων είναι για τις αγγαρείες μόνον...

Χρόνια τώρα σκέφτομαι μας γυρεύουν μόνον όταν θέλουν να καπηλευτούν τους κόπους και τους μόχθους μας την αρετή των προγόνων μας.  Οι πλείστοι επαναλαμβανουν στερεότυπά.  Η άγνοιά τους κάποτε σε πανικοβάλλει...

Η Λεμεσός τους δεν έχει σχέση με τη Λεμεσό που αγαπάς.