Οι Ρίζες μας





Από την ΕΟΚΑ στην περιοχή Πολης Χρυσοχούς, στους σαμποτέρ της Λεμεσού, κατασκευαστής βομβών και υπευθυνος φύλαξης μεγάλων ποσοτήτων πυρομαχικών πλάι στον ομαδάρχη του Αντρέα Κουζουπη από το Προδρομι.

Ύστερα μόνος πάνω από τα πυρομαχικά όταν συνελήφθει στο ανθρωπομάζωμα ο ηρωικός ομαδάρχης του. 

Κατόπιν η προδοσία, η ανατίναξη του σπιτιού κρύπτης στην οδό Ευριπίδου. 

Η περιπετειώδης διαφυγή.
Η συνεχής καταδίωξη.
Τρεις διαφυγές. 
Ήρεμος και ψύχραιμος.
Υπομονετικός.
Φορτωμένος οπλισμό.
Μεχρι την διαταγη διαφυγης στο αντάρτικο με τον Σοφοκλή και τον Λούη...
θα τον παραλάβει η οικογενεια Παπαδοπουλου στην Ακαπνου.

Αντάρτης μέχρι το τέλος του αγώνα.

Εδώ στην φωτογραφία η ομάδα με τον Τομεάρχη, τελευταία μερα πριν κατεβούν.
 

Υστερα αναίτιες διώξεις.
Ο θάνατος των αγαπητών του φίλων Νεοκλή και Ευριπίδη.
Μια ζωή πενθούσε σιγαλινά αυτή την άδικη φυγή.
 

Στο καθήκον μια ζωή χωρίς να φθονεί.
Χωρις να ζητεί. 
Και εμείς μαζί του.
Αυτά τα ξερει ο Θεός.
 

Μόνο μη γραφετε πως πλουτισαμε από τον αγώνα. 
Μόνο πληρώσαμε και ακόμη πληρώνουμε για τον έρωτα της ελευθερίας και την πρωτινύη του αγάπη στο Θεό και τους Αγίους.
Τον Άγιο Κονωνα, την Αγία Αννα, τον Άη Νικόλα του Ακάμα όπου εζησε.
Εκείνη την επιμονή του στον Χριστό και την Καινη Διαθήκη.
Την αγάπη του για τη Δρούσια και τους ανθρώπους της.
Την Μητέρα μας που του παραστάθηκε στους δύσκολους καιρούς.

Ξημερώνει η μέρα της Ελευθερίας και γιορτάζουμε ταπεινά.

Για το δικό μας μερτικό στο ονειρό ενος λαού που τόσο το πλούμισε η θυσία ανθρώπων του φωτός.