Καφενέδες
Ούλλον τον κόσμον γύρισα που τα μιτσιά μου χρόνια μα πάντα ονειρευκουμουν του Δεκαπενταούστου δειλινόν να φκώ να κάτσω τσας πναστός στον Καφενείον του Σπυρη του Καννίδη με το νάμιν.
Να με θωρούν οι χωρκανοί χαρουμενοι απόυ καρτζιν που του μπακαλή του Παυλή μοναππιθκια που τα σκαλια ναν ούλλοι μια αγκάλη
Ομως για να θημουμαστεν, σαν του παππου μου του Βοσκού τον καφενεν πρωίν εν τον αλλάσσω
στης Εκκλησιας τον καφενέν στου Καπιρκασιη τα δειλινά αμαν νεφάνεις εμυρίζες τζειντην ομορφκιαν που εψηνεν ο Φάνης μες την ταβερναν του τη φιλοθενην που δωρισεν σε πολλους χωρκανους κατι νυχτες ουλλον δροσιαν χαραν τζιαι φεγγαριν,...
Ούλλον τον κόσμον γύρισα που τα μιτσιά μου χρόνια μα πάντα ονειρευκουμουν του Δεκαπενταούστου δειλινόν να φκώ να κάτσω τσας πναστός στον Καφενείον του Σπυρη του Καννίδη με το νάμιν.
Να με θωρούν οι χωρκανοί χαρουμενοι απόυ καρτζιν που του μπακαλή του Παυλή μοναππιθκια που τα σκαλια ναν ούλλοι μια αγκάλη
Ομως για να θημουμαστεν, σαν του παππου μου του Βοσκού τον καφενεν πρωίν εν τον αλλάσσω
στης Εκκλησιας τον καφενέν στου Καπιρκασιη τα δειλινά αμαν νεφάνεις εμυρίζες τζειντην ομορφκιαν που εψηνεν ο Φάνης μες την ταβερναν του τη φιλοθενην που δωρισεν σε πολλους χωρκανους κατι νυχτες ουλλον δροσιαν χαραν τζιαι φεγγαριν,...