ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΚΑΛΥΒΑ ΤΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ ΣΚΛΑΒΟΥ
ΓΡΑΜΜΑ 1ον
Στα πρώτα χρόνια του επαγγελματικού μου βίου ρώτησα σοφόν άνθρωπό της Κύπρου.
Ζήτησα να μου πει λόγον προσανατολισμού νεανίας ων και αφελής τυγχάνων.
Μου είπε κάτι απλό που τελικά με βοήθησε πολύ στα κατοπινα
"Να προσπαθείς να κάνεις το καθήκον σου"...
Αγωνίστηκα από τότε και με τα χρόνια κατάλαβα πως έτσι μπορείς να βοηθήσεις.
Να περπατάς να οδεύεις αγωνιζόμενος για το κοινόν καλόν το εμεις της πατρίδος της κοινωνίας προσπαθώντας να κάνεις το καθήκον σου.
Δεν είναι πάντα ευκολο.
Θα σε πάρουν πολλές φορές στο κατόπιν.
Με τον καιρό μαθαίνεις πως όσοι μισούν το καθήκον το εμεις του Μακρυγιάννη είναι ως επι το πλείστον θρασύδειλοι και αποφεύγουν τα δύσκολα.
Επιπρόσθετα δεν έχουν και πολλήν αντρεία ούτε τους θυμούνται οι φτωχογειτονιές.
Εμείς των χωράφων δεν έχουμε άλλον δρόμον άλλο μονοπάτι.
Την οδόν του καθήκοντος.
Όσο μπορούμε εν διακρίσει και συνέσει.
Με φρονιμάδα και τόλμη.
Στην αρχη θα σε λεν τρελλό.....
Κατοπινά θα ευχαριστεις τον Χριστό που δεν πήρες άλλο δρόμο.
Στο δρόμο αυτόν πολλοι ριζιμιοι αδρώποι σου κερνούν καφε και μια μπύρα και δυο λόγους καλοσύνης.
Υ.Γ. Το έζησαμεν όταν ομιλούσαμεν για τα κτιριακά προβληματα των σχολείων και τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου. Μετα από έτη σε σταματούν στο δρόμο οι παλαιοι κατήγοροι για να σου πουν πως ήρθε η ώρα να ξανακούσουν όσα έλεγες να ζητήσουν κι αυτοί την αυτονόητη επιτέλεση των στοιχειωδων...
ΓΡΑΜΜΑ 1ον
Στα πρώτα χρόνια του επαγγελματικού μου βίου ρώτησα σοφόν άνθρωπό της Κύπρου.
Ζήτησα να μου πει λόγον προσανατολισμού νεανίας ων και αφελής τυγχάνων.
Μου είπε κάτι απλό που τελικά με βοήθησε πολύ στα κατοπινα
"Να προσπαθείς να κάνεις το καθήκον σου"...
Αγωνίστηκα από τότε και με τα χρόνια κατάλαβα πως έτσι μπορείς να βοηθήσεις.
Να περπατάς να οδεύεις αγωνιζόμενος για το κοινόν καλόν το εμεις της πατρίδος της κοινωνίας προσπαθώντας να κάνεις το καθήκον σου.
Δεν είναι πάντα ευκολο.
Θα σε πάρουν πολλές φορές στο κατόπιν.
Με τον καιρό μαθαίνεις πως όσοι μισούν το καθήκον το εμεις του Μακρυγιάννη είναι ως επι το πλείστον θρασύδειλοι και αποφεύγουν τα δύσκολα.
Επιπρόσθετα δεν έχουν και πολλήν αντρεία ούτε τους θυμούνται οι φτωχογειτονιές.
Εμείς των χωράφων δεν έχουμε άλλον δρόμον άλλο μονοπάτι.
Την οδόν του καθήκοντος.
Όσο μπορούμε εν διακρίσει και συνέσει.
Με φρονιμάδα και τόλμη.
Στην αρχη θα σε λεν τρελλό.....
Κατοπινά θα ευχαριστεις τον Χριστό που δεν πήρες άλλο δρόμο.
Στο δρόμο αυτόν πολλοι ριζιμιοι αδρώποι σου κερνούν καφε και μια μπύρα και δυο λόγους καλοσύνης.
Υ.Γ. Το έζησαμεν όταν ομιλούσαμεν για τα κτιριακά προβληματα των σχολείων και τις Τεχνικές Υπηρεσίες του Υπουργείου. Μετα από έτη σε σταματούν στο δρόμο οι παλαιοι κατήγοροι για να σου πουν πως ήρθε η ώρα να ξανακούσουν όσα έλεγες να ζητήσουν κι αυτοί την αυτονόητη επιτέλεση των στοιχειωδων...