Έναν
δείλις επήρεν μας το Ίδρυμάν Παναγίδη, η Λέσχη Νέων, να παιξουμέν μάππαν
σε έναν χωρκόν κάτω μέρου που τον Αγρόν
Τότες εκυκλοφοραν μια εφημερίδα "Αθλητική Λεμεσός" που επερίγραφεν μας ως τη συμπαθή και αθλητοπρεπή ομάδα του ενός ομίλου της ΑΟΚΝΕΛ.
Αθθυμούμε πως επαίζαμέν δείλις διότι το Συμβούλιον του Ιδρύματος ήταν ξεκάθαρον.
Δεν αγωνιζόμαστε την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Ο διαιτητής του αγώνα ήταν ένας δίκαιός αθρωπός φοιτητής ή απόφοιτός του ΑΤΙ με το παραγκώμι "Μουστάκας" γιατί εμοιαζεν τέλλια του μεγάλου Κωμικού Σωτήρη Μουστάκα.
Τότες κάθε ομάδα επρότείνεν έναν επόπτην γραμμών.
Ανέλαβά το πόστον με ολίγον φόβον διότι οι ομάδες των βουνών ήταν νάκκον περίτου που το καράιν δυνάμενές τζιαι άμαν εχάνναν εφτεάν τζιαι οι άλλοι τζιαι βεβαίως πρώτός ο λαισμαν που εφέρναν οι αντιπάλοι.
Στο ημίχρονό ενικούσαμεν 3-1.
Πάντα ο γηπεδούχος στα αγροτικά ετζιέρναν ΚΕΑΝ ή Κοκα κόλα η Σέβεν Aπ.
Σαν επίνναμεν το αναψυχτικό εκοντέψαν κάτι βουνίσιοι τους παίκτες μας τζιαι ελαλούσαν πως εν κρίμαν η ομάδα να καιλήσουμέν να τελειώσει ισοπαλία το ματς.
Οι δικοι Αη γιαννήτες του Χαράκη βέροι που να ακούσούν για σικέ.
Ήταν τζιαι αντροπή που τους αδρώπους του Ιδρύματός.
Αναγιώναν μας για να μάστεν αδρώποι όι να στείνουμεν ματς.
Τελικά ενικήσαμεν 4-1 αλλά εκακόπαθεν ο διαίτητής τζιαι ο λαισμάν διότί ούλλα εφταίαν τους βουνίσιους προπαντός άμαν εσηκωννά τη σημαιούα του όφσαιτ.
Πάντως ξύλον εν εφάαμέν.
Ως το 1984 που επήαμεν ούλλοι στρατόν τζιαι αποσύρθηκέν η ομάδα που το πρωταθλημά μετά από δέκα χρόνια πορεία στα αγροτικά γήπεδα, ούτε εχαρίσαμέν, ούτε εγοράσαμέν τζιαι βεβαίως ούτε επουλήσαμέν ματς.
Ήταν οι τζιαιροι που ούλλες οι κατηγορίες επαίζαν για την ευλοημένην την φανέλλαν...
Τότες εκυκλοφοραν μια εφημερίδα "Αθλητική Λεμεσός" που επερίγραφεν μας ως τη συμπαθή και αθλητοπρεπή ομάδα του ενός ομίλου της ΑΟΚΝΕΛ.
Αθθυμούμε πως επαίζαμέν δείλις διότι το Συμβούλιον του Ιδρύματος ήταν ξεκάθαρον.
Δεν αγωνιζόμαστε την ώρα της Θείας Λειτουργίας.
Ο διαιτητής του αγώνα ήταν ένας δίκαιός αθρωπός φοιτητής ή απόφοιτός του ΑΤΙ με το παραγκώμι "Μουστάκας" γιατί εμοιαζεν τέλλια του μεγάλου Κωμικού Σωτήρη Μουστάκα.
Τότες κάθε ομάδα επρότείνεν έναν επόπτην γραμμών.
Ανέλαβά το πόστον με ολίγον φόβον διότι οι ομάδες των βουνών ήταν νάκκον περίτου που το καράιν δυνάμενές τζιαι άμαν εχάνναν εφτεάν τζιαι οι άλλοι τζιαι βεβαίως πρώτός ο λαισμαν που εφέρναν οι αντιπάλοι.
Στο ημίχρονό ενικούσαμεν 3-1.
Πάντα ο γηπεδούχος στα αγροτικά ετζιέρναν ΚΕΑΝ ή Κοκα κόλα η Σέβεν Aπ.
Σαν επίνναμεν το αναψυχτικό εκοντέψαν κάτι βουνίσιοι τους παίκτες μας τζιαι ελαλούσαν πως εν κρίμαν η ομάδα να καιλήσουμέν να τελειώσει ισοπαλία το ματς.
Οι δικοι Αη γιαννήτες του Χαράκη βέροι που να ακούσούν για σικέ.
Ήταν τζιαι αντροπή που τους αδρώπους του Ιδρύματός.
Αναγιώναν μας για να μάστεν αδρώποι όι να στείνουμεν ματς.
Τελικά ενικήσαμεν 4-1 αλλά εκακόπαθεν ο διαίτητής τζιαι ο λαισμάν διότί ούλλα εφταίαν τους βουνίσιους προπαντός άμαν εσηκωννά τη σημαιούα του όφσαιτ.
Πάντως ξύλον εν εφάαμέν.
Ως το 1984 που επήαμεν ούλλοι στρατόν τζιαι αποσύρθηκέν η ομάδα που το πρωταθλημά μετά από δέκα χρόνια πορεία στα αγροτικά γήπεδα, ούτε εχαρίσαμέν, ούτε εγοράσαμέν τζιαι βεβαίως ούτε επουλήσαμέν ματς.
Ήταν οι τζιαιροι που ούλλες οι κατηγορίες επαίζαν για την ευλοημένην την φανέλλαν...