Εμείς τζαι εσείς...


Εμείς με τις αλατζιές μας
Εσείς με τις στολές σας
τις πολιτιτζιές σας.

Εμείς οι μανάες
οι αρφάες μας
στους ρότσους της υπομονής.
Μια θκεια μου εμετάνιαζεν
τες νύχτες εις τον Νιον Χωρκόν.
Για τους ψαράες της ελευθερίας.

Εμεις εν εξέραμεν χίτσιν
πολιτιτζιές
τζιαι τέγνες του ππαρά.
.
Γέννημαν νήλιου
βούττημαν
τζι η φτώσεια φτώσεια
Ας ελαλούσαν οι γονιοι μας
λαλιάν γρουσήν του Ομήρου
Σσυντυσιες του Οδυσσέα
τζιαι πολοήθειν Αχιλλέας
τζιαι λαλεί της πέρκαλλής
Αλόπως ήτουν κάλλιον
η όμορκια σου
που της ωραίας της Ελένης
τζιαι εχάθειν εις τα πόθκια σου
τέθκιος βασιλέας
Ονήσιλλος το παππογονικόν
Ελευθερία μάνα του
Αγάπη η αρφή του
Κόμα γεννά ο τόπος σας
λαμπάες κορασιές
να τες θωρε ο Πλάστης μου
σσίλιες χαρές να κάμνει...

Εμείς με τις αλατζιές μας
τες φωνές τες νεκαλιστές μας
τ Ακρίτα τες σιερούκλες
π αήννουν χνάριν των βουνών
Εμεις μια λυερή
χαραμαν φου
στης Παναγιάς του Τζύκκου
έναν χωρκόν σύγκοντα
κέρφιου τζι αλυσοι
τζιαι τζείνην ίλαρη
νουδιμή ελευθερία
στέκει στα πόθκια της
κράει καρκιά μου
ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΝ του Τροόδους
φώς ..όρθρου βαθέως..
Ε..μ..ε..ι..ς....