Η μάχη των πληροφοριών (1955-1965)

ΚΥΠΡΟΣ
Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ
ΑΠΟ ΤΟ 1955-1965
σημείωση δέκατη

Οι δραπετευσεις και η μάχη των πληροφοριών

Ένα από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Βρεττανοι κατα την περίοδο του αγώνα της ΕΟΚΑ ήταν η δυσκολία στην ανεύρεση του δικτύου επικοινώνιων ανάμεσα στα Κρατητήρια, τις Κεντρικές Φυλακές και την Κεντρική Διοικηση της ΕΟΚΑ.

Είναι πλέον τεκμηριωμένο πως οι Βρεττανοι δεν μπορούσαν να εξιχνιάσουν το μυστήριο κάποιων δραπετεύσεων σε σημείο που ζήτησαν την αποκάλυψη της μεθόδου μετά το πέρας του αγώνος από πρωταγώνιστες.

Το αίτημα προήλθε είτε από Βρεττανους αξιωματούχους των Κεντρικών Φυλακών είτε εμμέσως από δημοσιογράφους ή Βρεττανους συγγραφεις.
 

Παρά την φαινομενική τους μεθοδικότητα υπήρξαν σημεία κομβικά που τους διέφευγάν λόγω της επιφανειακής έρευνας και της απουσίας εμβαθυνσης.

Για παράδειγμά δεν είχαν αξιολογήσει σωστα τις σωματικές και ψυχικές δυνατότητες αυτοελέγχου του δραπέτη Αντώνη Κ. Παπαδόπουλου.

 Αθλητή παγκοσμίου επιπέδου στην ενόργανη Γυμναστική και κορυφαίου Έλληνα άλτη στο άλμα επι κοντώ.

Η δραπέτευση του ήτο απλά ζήτημα χρονου

Οπως και στην περιπτωση των Ιρλανδων κατ επανάληψη δραπετών οι δραπέτες και οι επαναστάτικές οργανώσεις ήταν πάντα ένα ή δυο βήματα μπροστά από τις υπηρεσίες πληροφοριών.

Από τις δραπετεύσεις μέσω των κάδών σκουπιδιών στις Κεντρικές Φυλακές το σύστημα δραπετεύσεων εναλλασόταν με τις δραπετεύσεις κατα τη νοσηλεία στα Νοσοκομεία ή με την αξιοποίηση κρυπτών σε ειδικά κατασκευασμένα αυτοκίνητα, ή σε εικονικές αποκαλύψεις κρυσφηγέτων με διαφυγές ατομικές εντων των δασών ή με δραπετεύσεις με ευφανταστες μεθόδους από τα κρατητήρια ή κατα τα αρχικά σταδια συλλήψεων από Αστυνομικούς σταθμούς.

Αξιολογώντας το φαινόμενο των δραπετεύσεων επιχειρησιακά οφείλουμε να σημειώσουμε την υπεροχή της ΕΟΚΑ σε αρκετά σημεία. 

Πρωτίστως δεν ήταν πολλαπλές και κατά το πλείστον ήτο συγκροτημένες και κατόπιν οδηγιών.

Ήτο πληροφοριακά στεγανές και είχαν ικανοποιητικά δχέδια απόκρυψης.  Συχνά πολυήμερης και με ακραία παραλλαγη όπως στην άρτια απόκρυψη του Μιχαλάκη Παρίδη.

Οι δραπετεύσεις είχαν γεωγραφική διασπορά και χρονική απόσταση.

Δεν ήταν ασύνδετες με την ανταρτική επαναστατική δράση και οι δραπέτες ανελάμβαναν δράση με δυσκολοπροβλέψιμη διασπορα.

Επιπροσθέτως οι δραπετεύσεις είχαν σχέδιο και δίκτυο στηριξης δυσκολοπροβλέψιμο και ευνοούνταν από την υπερβολή των Βρεττανων στις συλλήψεις και προσωποκρατήσεις.

Επιχειρησιακά είναι σφάλμα να συγκεντρώνεις τους ικανότερους άνδρες μιας νήσου όλους ή αρκετους μαζί σε κάποια κρατητήρια.

Τους ευφυέστερους σε δύο ή τρεις κάμπους.

Αυτή η συγκέντρωση προξένησε κάποιες από τις ευφυέστερες και χρονικά καλοκτισμένες δραπετεύσεις.

Αυτά ως μια πρώτη προσέγγιση του θέματος.