Τες νύχτες που τ'αθθυμιον σου φωτιζει τες καρκιες μας
Τζει μες της Παφους τα στενα ακού τες συντησιες μας
Ουλλον τραούδιν ακου τες που μας πολλοπλουμιζουν
Το φκιος μας που εφτωσιεινεν λλίο τσας ομορφιζουν
Εσού εν έσιεις φταιξιμον περκαλλε μιάλε λιοντα
Γιουλλη μου ο,τι μπορειες ημέρες γυρισοντα
φωτισες τζειντο Μάρτην μας με Φως της Παναγιας
Του Γλήορη το λαμπρον στες όδους της Λευκωσιας