Η επιστροφή στην εστία του χωρίου κατά τας υπερλάμπρους εορτάς της Λαμπράς ήτουν έναν φαινόμενον συλλογικόν στους παλαιούς μα τζιαι στους νέους τζιαιρούς.
Αν εγιελιέσουν να μείνεις εις την πόλήν έτσι ημέρες ετρων σε η πεθυμιά του χωρκού σου.
Αν ήτουν τρόπος ήτουν να πάεις ποδηλατικώ τω τρόπω εις τη Δρούσιαν ή τις Αρόδες.
Ένας θκειός μου με έναν χωρκανόν μας έκαμεν το τζιαι ευτυχώς ακούσαν τον Καλόν Λόον εις το Στρουμπίν τζιαι ορθρινά εφτάσαν εις το έμπα της Δρούσιας δα που την Αγιάν Μαρίναν στα χώματα της Λασιής.
Ήταν η ώρα που πυρώνναν οι
φούρνοι για τα ψητά της Λαμπράς τζιαι το χωρκόν ελοτζοιμάτουν ύστερα που
την Λειτουργίαν της Αναστάσεως.
Εχάρησαν χαράν μεγάλην οι γονιοί τζι οι συγγενείς τους άμαν τους είδαν.