Τα δώδεκα Ευαγγέλια
Μια μέρα εντελώς διαφορετική που ούλλες τες άλλες του χρόνου.
Ημέρα κυριολεκτικά χαρμολύπης.
Που νάκραν ως νάκραν της ρωμιοσύνης τζιαι της Ορθοδόξου Εκκλησίας μια ομορκιά π αλλου φερμένη.
Λόγος ευαγγελικός.
Πρόσωπα με θείο έρωτα μελούργησαν ύμνους για
την ψυσιήν του πλασμάτου του πονιζάμενου του ελπίδαν ζητούντος.
Εις τα χωρκά μας σιγά σιγά εφτάναν γύρου γλυρου της Κύπρου οι χωρκανοι να κάμουν Πάσκαν έσσω τους.
Εις το χωρκόν τους.
Εις την εκκλησιάν τους.
Άμαν ήταν εις την Κύπρον εν το είχαν για καλόν να κάμουν Πάσκαν παραχωρκού.
Έζησα
σου κάτι μεσομέρκα του Πασκάτου, της Τζιερκατζής που έρκουνταν ούλλοι
λαμπροστολισμένοι.
Μια αγάπη πρωτινή τζιαι σύγχρονη τζι αληθινή .
"Άτε ανήψιν πάμεν για το τραπέζιν. Επερίμενα σε χρόνια εν θα μου χλιάσεις τωρά Εννα τραουδούμεν ως αύριον το πορνόν..."
Μεγάλη Πέμπτη...
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμμάσας.
Τζιαι εμείς κόμα γυρεύκουμεν φως σε ξένους αγρους κερατίων και εις χώραν ξένην άσωτοι και αλύτρωτοι.
Κύριε ....Κύριε μνησθητι και των δούλων σου των
ανωρίμων και αφελών και θαμβωμένων υπό θησαυρών λαμπυριζόντων
και πλάνων....