Άμαν σου μηνίσκουν γιε μου ψουμιά λλίων ημερινών...


να τα κόφκεις μιτσια μιτσια τετραγωνούθκια κομματούθκια μιτσια όπως έρτουν.

Να τα βάλλεις σε μιαν λαμαρινούαν έναν σινούιν να τα καπηρκάζεις μες το φούρνον, να μεν τα κρούζεις τέλλια όμως.

Να τα σηρβίρεις με τες σούππες έσσω.

Μαζίν τζιαι ελλιές μαύρες, όπως τους παλλιούς τζιαιρούς εις τα μαειρκά.

Να τες βάλλεις τες καπηρούες μες τη σούππαν την λουβαναν να τραβούν τζιαι να τες τρώεις με το κουτάλιν το μεγάλον γεμάτον λουβάναν τζιαι καπηρούαν.

Άλλοι βάλλουν τζιαι τζιτρόμηλον κώφκουν το τζιαι στάσσούν της σούππας σαν το λεμόνιν τζιαι λλίον άλας.
 
Οι καπηρούες εν ηστοιχίζουν ααλά πλουμίζουν το τραπέζιν τζιαι τη γεύσην.

Άμαν εν κρυάδα πάει της σούππας τζιαι λλίον κρασούιν τζιαι καλή παρέα.  Χαρούσιμή με αγάπην παλλιάν..