Με τους σειράες του
Ήτο γνωστός υπηρεσιακός εν τη κοινωνία.
Μα προμεσονύχτια με το κοντοτσιάτταλο το χακκίν όπως εκείνα που φορούσαν καταδρομείς το θέρος τζιαι μια φανελλούαν που τες φτηνές...
Με το σκυλί του έβγαιννε στο δρόμο.
Χωρίς κοινωνικά προσχήματα περπατούσαν μέχρι το πάρκο των φτωχών.
Εδώ ουδεις κρίνει τα φλι φλό του.
Ουδεις τον κατηγορεί που αφήνει το φιλήσυχό σκυλί του να ξεμουδιάσει.
Γράφει τους στίχους τις ιστορίες του.
Εδώ στο πάρκο είναι αισθηματίας.
Μπορεί να γράψει για τους σειράες του που του λείπουν συχνά πλέον.
Για τον σείρα του τον ΚΨΜιτζή που 19 του Ιούλη τούδωσε το πεντόλιρο που τουχρωστούσε.
Που ξέρεις μπορεί να χαθούμεν να μεν έχω τζιαιτούτον το βάρος...
Φυσα το αερούδιν του Μαγιού όπως τοτε στον Άην Χρυσόστομόν στο κιόσκιν που 'λαλούσαν ιστορίες με τους σειράες του για τα χωρκά τα παναήρκα τζιαι έφερνεν ο καψημιτζής ο τσιακκος κάτι τσακριν ΚΕΑΝ ή Χάι Σποτ ή Κοκα Κόλα τζιαι επίνναν να δροσιστούν τζιαι τραούδαν το καλαμαρούιν ο τραουδιστής "Φύσα αεράκι φύσαμε..."
Μιαν νύχταν μεσάνυχτα εφκαλεν μεσάνυχτα τζιαι την φτηνοφανελλούαν.
Στο πάρκον εν ήτουν κανένας.
Εφύσησεν αξηππα εναν αερούιν δροσάτον σαν του Πενταδακτύλου το 73.
Τότες που 'ταν δεκαενιά λόοκατζης νύχταν μες το δάσος αμαν ετέλειωσεν η άσκηση τζιαι ήρταν τσιατήρκα να πνάσουν τζιαι κάτσαν ούλλοι ως αργα με τα άστρα.
"Δρόσος του δάσους" είπεν ο λοχίας.
"Ευτυχία πόν πόψε ρε κοπέλια"...
Ελούθειν του κλαμάτου...
Α τζιαι να'ταν ξανά ιχνηλάτης τζιαι βοηθός καψημιτζής τζιαι πορτάρης της Μοίρας μες σε έναν αερούιν της Κύπρου με τους σειράες του.
Τζι ας είσιεν μόνον φλι φλό τζι έναν ζευκάριν άρβυλα
Ήτο γνωστός υπηρεσιακός εν τη κοινωνία.
Μα προμεσονύχτια με το κοντοτσιάτταλο το χακκίν όπως εκείνα που φορούσαν καταδρομείς το θέρος τζιαι μια φανελλούαν που τες φτηνές...
Με το σκυλί του έβγαιννε στο δρόμο.
Χωρίς κοινωνικά προσχήματα περπατούσαν μέχρι το πάρκο των φτωχών.
Εδώ ουδεις κρίνει τα φλι φλό του.
Ουδεις τον κατηγορεί που αφήνει το φιλήσυχό σκυλί του να ξεμουδιάσει.
Γράφει τους στίχους τις ιστορίες του.
Εδώ στο πάρκο είναι αισθηματίας.
Μπορεί να γράψει για τους σειράες του που του λείπουν συχνά πλέον.
Για τον σείρα του τον ΚΨΜιτζή που 19 του Ιούλη τούδωσε το πεντόλιρο που τουχρωστούσε.
Που ξέρεις μπορεί να χαθούμεν να μεν έχω τζιαιτούτον το βάρος...
Φυσα το αερούδιν του Μαγιού όπως τοτε στον Άην Χρυσόστομόν στο κιόσκιν που 'λαλούσαν ιστορίες με τους σειράες του για τα χωρκά τα παναήρκα τζιαι έφερνεν ο καψημιτζής ο τσιακκος κάτι τσακριν ΚΕΑΝ ή Χάι Σποτ ή Κοκα Κόλα τζιαι επίνναν να δροσιστούν τζιαι τραούδαν το καλαμαρούιν ο τραουδιστής "Φύσα αεράκι φύσαμε..."
Μιαν νύχταν μεσάνυχτα εφκαλεν μεσάνυχτα τζιαι την φτηνοφανελλούαν.
Στο πάρκον εν ήτουν κανένας.
Εφύσησεν αξηππα εναν αερούιν δροσάτον σαν του Πενταδακτύλου το 73.
Τότες που 'ταν δεκαενιά λόοκατζης νύχταν μες το δάσος αμαν ετέλειωσεν η άσκηση τζιαι ήρταν τσιατήρκα να πνάσουν τζιαι κάτσαν ούλλοι ως αργα με τα άστρα.
"Δρόσος του δάσους" είπεν ο λοχίας.
"Ευτυχία πόν πόψε ρε κοπέλια"...
Ελούθειν του κλαμάτου...
Α τζιαι να'ταν ξανά ιχνηλάτης τζιαι βοηθός καψημιτζής τζιαι πορτάρης της Μοίρας μες σε έναν αερούιν της Κύπρου με τους σειράες του.
Τζι ας είσιεν μόνον φλι φλό τζι έναν ζευκάριν άρβυλα