Δρόμοι
Απέναντι
από το Γυμνάσιό μας, στην πίσω καγκελλόπορτα, λοξως αριστερά, αφού
περνούσες τον δρόμο υπήρχε ένα ποταμουίν με δύο μονοπάτια για πεζους και
ποδήλατα.
Από εδω περνούσαν όσοι και όσες κατευθύνονταν στις δυτικές
γειτονιές από δύο παράλληλους δρόμους που διασταυρωναν τον δρόμο του
Νοσοκομείου.
Ο πρώτος οδηγούσε κατευθέιαν στο συνεργείο Φέαργουεϊς και
στην οικία του Σάββα Παπαθωμά και της συμμαθήτριας
μας της Στάλως και ήταν μια οδος ποδοσφαιρικών συζητήσεων.
Έδώ έμαθα
πολλα για το ΑΠΟΕΛ και την ΑΝΟΡΘΩΣΗ από τον Σάββα και τον
Γιώργο.
Ενημερώσεις με πάθος και βαθιά γνώση.
Ο παράλληλός αυτού του
δρόμου οδηγούσε στο ΑΛΑΣΙΑ το ξενοδοχείο και την πίσω πλευρά της
Πυροσβεστικής.
Ήταν ανηφορικός όταν διασταυρωνές το δρόμο του
Νοσοκομείου.
Κανονική αγωνιστική αναβαση για τα Εσκα και τα
τσόππερ.
Ευκολότερη για τα κουρσε με τις δέκα ταχυτητες.
Εβαλλές την
ελαφριαν την πρώτην και ανεβαιννές σχετικώς άνετα...
Από το Αλάσια αν
έστριβες δεξιά έβλεπες απέναντι σου το μαγαζι του Αντρε κορυφαίου
κομμωτη όπου συχνά συναντούσαμε τα παιδια του και κολλητούς μας τον
αγαπητό μας φίλο Γιάννο και τον αδερφό του τον Μάικολ που έπαιζε μαζι
μας πιγκ πογκ στο ίδρυμα.
Εδώ επί της Λεοφώρου δρούσε ο γνωστός σαντουιτσής με το ποδήλατο έξω από την τραπεζα της Ελλάδος.
Αμφιψωμα
αρίστης γεύσεως και ενισχύσεως.
Ρόστον από το καλύτερον της επαρχίας.
Πιο
κάτω το ημιυπόγειο γήπεδο βολλευ της πυροσβεστικής και μετά το σταθμό η
έκθεση μοτόρων του Σύκα.
Εδώ θαυμάζαμε μυθικές μοτοσυκλέττες της εποχής
και την πρώτη ψηλή εξ αρ της πόλης και την πρώτην δεκατριάρα.
Απεναντι από του Σύκα υπήρχε ένα πέρασμα δρόμος που έβγαζε δίπλα από ένα
γκαραζ στο δρόμο έξω από το 61ο Σύστημα και το σπίτι του Μάνθου και του
Γιάννου που ήταν λυκόπουλλα και τακτικοι θαμώνες του Ιδρύματος Παναγίδη.